BİR PAZAR AYİNİ

İnsanoğlu kuş misali. İnsan kızı için bir uygun deyim bulabildim mi, hadi o da olsun zümrüdüanka. Daha geçen hafta günebakanlar arasından ülkemin Avrupa'ya en yakın noktası İpsala'ya elimi "cee" diye dokundurup gelivermemin modası sönüp gitti bile. Aylaklığın tarihini yazmaya neredeyse yeminli olduğum şu günlerde, rehaveti yedeğinden salıvermeyen yazma isteği canımı yakıyor.

Sigarayı her yakışımda 4. Murat yasaklarının bugün başlayacağı da takılmıyor değil aklıma. Hayır, at bu düşünceyi kafandan,sigarayı bırakmanın zamanı değil diyorum kendime. Bekle ve gör nasıl şenliklenecek ortalık.

Dün yazıyla -onbeş- lira kazanmışım takıdan. İyi. Harcama hızımın üstünde bir rakam. Evden çıkmazsan, hayat daha seyrek yakalıyor ensenden. Kimsenin beni bulamayacağı kadar sıkı saklandım bu sefer.

Sen ey okur!
Biliyorum epiydir umut kestiğinden bakmıyorsun yazdıklarıma. Ama okunmamak yazmamanın nedeni değildir biliyorsun. Ben söylemeyeyim, bakalım ne zaman merak edeceksin değişimi.

Öpeyim mi, şöyle hasretle...