Çarşamba için öngörülen hiçbir şey yapılamadı çünkü.
Ne sokaklarda yürünebildi uzun, ne güneşin tadı çıkarıldı. İçimizin köpüğü içimizde kalmasa da fazla, kapalı mecralarda oyunlara aktarıldı. Cama bakıldı su yerine. Dostlar özlendi. Kahveler soğudu, bir şiir olsun akmadı çekmeceye üstelik.
Olsun, denildi. Yarın başka bir gün nasılsa. Yarın bugün olunca ertelemeli işlerin falına bakıldı, öngörü teması bugünün güneşine nasip oldu kısacası. "İyiyiz işte daha ne olsun" mesajları verildi bir kaç ah çeken dosta, kendimiz de iyi oluruz böylelikle diye diye...
Yakın'dan Barthes alınacaktı, "Yazının Sıfır Derecesi", unutuldu, tüh oldu...
Yazının başka bir derecesinde, ne olacağı belirsiz sayıklamalara başlandı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder