15 Eylül 2010 Çarşamba

şiire kıymayın efendiler!

Karaburun.
1. Börklüce şiir günleri.
Konu başlığım "Şiirin Dirilişi".

Önce neden dirilen şiir dedim. Şiir öldü diyenlerden yola çıktım. Yaşayanın selasını vermek dedim.

İyi şiirin önünde duranlardan; şiirden sloganı anlayanlardan, magazinleştirenlerden, yanılmış yıkılmış şairlerden, hapis yatmışlığı şairliğe kabul kolaylığı olarak gören ya da kullananlardan, sidik yarıştıranlardan, şairliği karşı cinsle ilişki kurma kolaylığı olarak algılayanlardan, dergilere şiir yollayıp dergi okumayanlardan, manzumecilerden, yeniyi takip etmeyenlerden, pürist şiirin niteliğini bilmeyenlerden, işin kolayına kaçanlardan,türkçeyi kullanamayanlardan, yazım noktalama bile bilmeyenlerden, gencecik yaşta ve erkencik şiir geçmişiyle manifesto yayınlayanlardan, yıllıkları iktidar unsuru olarak kullananlardan, gündemin acil takipçilerinden söz ettim.

İyi şiiri anlatmaya çalıştım sonra.

Karşı çıkışlara karşı da hazırlanmıştım. Ağzını açan olmadı.

Zaten heyecanlıydım, bitsin de gideyim edasında.

Bari iyi bir şiirle veda etmeyi akıl etseydim, şık olurdu!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder