15 Eylül 2010 Çarşamba

yazının başlığını sandala yazdım


Dünyadaki bütün büyük seslerden yoruldum.

Mırıl anlatın, anlarım diyorum, anlamıyorlar.

Bir çiviyi çakar gibi, bir savaşa başlar gibi, pistten havalanır, alana iner gibi, tüfek, kilise orgu, patlak lastik, devrilen içi cam dolu büfe gibi konuşuyorlar.

Ne denli yorgun olduğumu bilmiyor, görmüyorlar.

Dünyanın artık bağırarak atılan boş nutuklara değil, usul söylemli büyük düşüncelere ihtiyacı var.

Benim de!

Dünyanın çığırtkanlara, ikna edicilere, benim gibi ol, benim gibi düşün diyenlere, ben bilirimlere, küreye sığmayan yol haritası kılavuzlarına, erk tutkunlarına, ölmeyeceklermiş sananlara, iz bırakmak adına oyuk açanlara, kendinden kaçanlara,başkasına sığınanlara, onların ruhuna cenin gibi sığınıp devrim yapmaya kalkanlara tahammülü yok.

Benim de.

Mırıl anlatın, anlarım diyorum, anlamıyorlar.

Bu yüzden, tam da bu yüzden, bu yazının başlığını sandala yazdım!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder